W Polsce imię Agnieszka pojawiło się w średniowieczu i najprawdopodobniej zostało przyniesione z sąsiednich Czech. Pierwotne formy to: Agna, Jagna czy Jagnieszka. Obecnie nie są one używane, ale obecna forma Agnieszka jest w naszym kraju niezwykle popularna.

Michał to nie imię, Michał to szympans. Koleś Michał swoje imię wziął ambitnie, bo z Biblii, od anioła nawet. Niezła odpowiedzialność. Trza mieć moc panie, siłę, ale być też spokojnym ziomkiem, nie rozrabiać. Ale to tylko tak się wydaje, bo Michał to…. Podziel się.

„Mam na imię Agnieszka… i mam raka… To co mnie „chwyciło” to czerniak, melanoma malignum. Brzmi jak nazwa jakiegoś kwiatka – pomyślałam, ale okazało się, że franca nie dość, że brzydka, to jeszcze złośliwa parszywie. Moje pierwsze myśli? Nie było myśli… była próba skupienia się na własnym oddechu i powstrzymywanie się od walnięcia lekarza w twarz, tylko dlatego, że patrzył z tym strasznym współczuciem… I mój wzrok na karcie z wynikiem… Agnieszka, lat 31 A w domu dwójka Dzieci, z czego młodsze miało wtedy piętnaście miesięcy. Później już tylko lekarze, wyniki, lekarze, wyniki… decyzja o operacji i podpisywanie tysięcy różnych papierów. Może będę kuleć, a może będę miała niedowład… w głowie dwie myśli, dwójka Dzieci i wytnijcie mi TO w końcu!!! Po operacji – ból, strach czy przeszczep się przyjmie, skrobanie rany po pobraniu skóry, złość, że boli, że jestem ograniczona przez kule, że nie wiem jak będzie, bo wyników wciąż nie ma. Osiem długich tygodni i wizyty – prawie co tydzień – w Gliwicach. I znów ból… Poszły dwa węzły z pachwin, wycięli kawał skóry na udzie i zrobili z niej łatę na połowie stopy. Przyjaciele mówili – wygląda jak znak pierwszych Chrześcijan… i wspierali, byli w każdej chwili, gdy pot oblewał ze strachu, gdy nadchodziła kolejna, trudna wizyta w Gliwicach. Krótki sms – będzie dobrze, przecież wiesz… Wreszcie wyniki z histopatologii i markery…wycięliśmy wszystko, ale markery pokazują, że coś jest…proszę się nie martwić, czasem tak jest… Czy nadal się boję? Oczywiście… ale ŻYJĘ! Jestem Agnieszka… i narodziłam się po raz drugi… Rak. I co? Lekarze mówili – mieliśmy pacjentów z mniej zaawansowaną chorobą i żyli po pół roku, ale mamy pacjentów, którzy mają połowę organów powycinaną i dziesiąty rok do nas przyjeżdżają… Czy umrę? Oczywiście. Ale nie wiem kiedy. Nikt nie wie. Czy żyję? Tak, zaczęłam! Z chwilą gdy nabyłam świadomość życia i śmierci… Kto powiedział, że to ma mnie ograniczyć? Nikt. Kto ma decydować o moim życiu? Tylko ja sama! 12 sierpnia 2013 roku minęły trzy lata od operacji… Bilans? Spełniam się jako matka dwójki Półdiabląt 🙂 i pracuję zawodowo. Kończę ukochane studia, mam cudownych, oddanych Przyjaciół. Postarałam się odciąć od siebie ludzi toksycznych, złośliwych i podłych… I wiecie co? Spełniam powoli marzenia… dlaczego? A dlaczego nie!? 🙂 Troszkę maluję – bo kto powiedział, że muszę od razu być Michałem Aniołem? Maluję palcami, tak jak czuję i to co czuję… rysuję moimi ukochanymi pastelami… dzielę się tą radością z dziećmi, choć później ciężko dywan doprać… 🙂 I zaczęłam chodzić po górach 🙂 „Przygarnęła” mnie Kasia z Fundacji Pokonaj Raka, „człowiek – dusza” 🙂 Dzięki Niej dołączyłam do projektu Szczyty Życia*, który realizuje jej organizacja. I wspinam się… powoli, własnym tempem… coraz wyżej… Czego uczą góry? Że wszystko jest do zrobienia, do przejścia… wystarczy chcieć… wystarczy zrobić pierwszy krok… i choć czasami trzeba się zatrzymać, bo osłabniemy, to w końcu zbierzemy na tyle sił, na tyle oddechu w płucach, że damy radę iść dalej… Każda górka, góra, to pokonanie samego siebie… Wspominałam, że mam lekki lęk wysokości? Powoli uczę się patrzeć w dół… bo jedyną rzeczą jakiej należy się bać, jest sam STRACH… Mam na imię Agnieszka…i mam raka… I CO Z TEGO?! :))) „ * Pokonać chorobę nowotworową i zdobyć górski szczyt – oto marzenia, które realizują podopieczni Fundacji Pokonaj Raka w ramach projektu Szczyty Życia. Jego celem jest zwrócenie uwagi na ogólnoświatowy problem walki z chorobą nowotworową. Walka z rakiem jest bardzo podobna do chodzenia po wysokich górach. Każdy samotnie pokonuje słabości, kolejne bariery, przekracza granice swojej wytrzymałości. Dlatego próba zdobycia przez ludzi walczących z rakiem pełnej Korony Ziemi – 9 najwyższych szczytów kontynentów, jest symbolem pokonywania choroby nowotworowej, w której wiara i chęć walki są równie ważne, jak chirurgia onkologiczna, chemioterapia i radioterapia. W ramach projektu Szczyty Życia podopieczni chcą zdobyć pozostałe szczyty należące do Korony Ziemi: McKinley 6195, Carstensz Piramida 4884, Góra Kościuszko 2230, Masyw Vinsona 4897 i najwyższą górę świata: Mount Everest 8850.

Agnieszka Krukówna Nie Żyje – Agnieszka Krukówna dała się odkryć jako utalentowana aktorka już jako nastolatka. Jej karierę wykolejały sprawy prywatne, ale pracowała z najlepszymi reżyserami. Zarówno rozpacz, jak i nadużywanie substancji były przeszkodami, które musiała pokonać. Dokument został po raz pierwszy upubliczniony

Szczere, intymne i bez cenzury – o dziennikach poetki wiedzieli tylko najbliżsi Zaczynam mój pamiętnik Dnia 27 XII 1945 r. W 1939 r. wróciłam z Zakopanego do Warszawy. Wtedy zaczęła się okupacja niemiecka. Miałam wtedy trzy lata, a teraz mam dziewięć. Na początku mieszkałam z rodzicami na Saskiej Kępie, na ulicy Jakubowskiej 16. Miałam tam swój pokój, który był mały, ale śliczny. (…) Pewnego razu byliśmy (to znaczy Mama, Tata i ja) w naszej kawiarni i jedliśmy obiad. Potem tata poszedł do pracy, a ja i mama poszłyśmy do naszych znajomych. O piątej godzinie wieczorem wybuchło powstanie przeciw niemcom*. (…) Pod koniec powstania niemcy wysiedlali Polaków do różnych obozów. Nas wywieźli do obozu d[o] S[ank]t Pölten. W obozie było źle. Mamusia, Tatuś i inni Polacy pracowali w fabryce. Potem Tatusia niemcy wywieźli na okopy, a ja zachorowałam na szkarlatynę. Potem znowu byliśmy razem (to jest mama, tata i ja), ale nie wiedzieliśmy nic o Babciach, Cioci i Dziadku, których bardzo kocham. (…) Gdy wróciłam z obozu, znaleźliśmy się dosłownie wszyscy, tzn. cała rodzina i Iza. Izy ojciec wrócił z obozu trochę później niż my. Dalej przyjaźnię się bardzo z Izą. Gdy wróciliśmy z obozu, okazało się, że nasze mieszkanie jest zburzone. Cztery miesiące mieszkaliśmy w maleńkim pokoiczku u Dziadunia. (…) Teraz będę pisać nieco obrazowiej, bo właśnie dzisiaj zaczęłam pisać mój pamiętnik i musiałam streścić szereg lat, a teraz będę pisała codziennie wieczorem przeżycia z całego dnia. Mam na imię Agnieszka, a na nazwisko Osiecka. 31 III 1950, piątek W środę było tak: Na piątej lekcji odbyło się otwarte zebranie ZMP dla wszystkich uczennic (prócz ósmych klas). Eliza, Baśka P[awlak] i ja siedziałyśmy w kącie na ziemi, a Ewa na ławce i czytała książkę, więc się nie wygłupiała, tylko kazała się zasłaniać i nie kłaść się jej na nogach. Za to nasza trójka wygłupiała się przeraźliwie. Nawet dziewczynki z jedenastych klas z nas się śmiały. Ja się ciągle kładłam na ziemi, wstawałam i kręciłam. Gadałyśmy cały czas straszne głupstwa i to prawie głośno. Dyrektorka upominała się o ciszę, ale na próżno. (…) Przez ten czas minął referat (naturalnie, Kronman {z XIh}) i dyskusja nudna jak flaki z olejem, i ze dwa przemówienia, tylko nie wiem, czyje, i ten ktoś, kto prowadził zebranie, zaproponował przegłosowanie rezolucji (o „trzydniówkach”, pracy itp.). Dużo dziewczynek wstrzymało się (nikt nie był przeciw), ale tylko Baśka i ja podniosłyśmy ręce, a moją tylko zauważono i kazano mi powiedzieć, dlaczego. Zgłupiałam zupełnie. W dodatku byłam spięta z Elizą i szamotałam się z 15 sekund (15 wieków), zanim wstałam. Wyobrażam sobie mój wygląd wtedy – wstaje z ziemi czupiradło, na głowie siano (w głowie też), usta rozdziawione (bo nie – otwarte) i nie wie, co gadać. W końcu palnęłam głupstwo: „Jak ja mam się tłumaczyć, to już wolę głosować za rezolucją”. Po zebraniu – sodoma, gomora, grom z jasnego nieba… Najpierw Pani Pyczot (od gimnastyki) kazała mnie i Elizie zostać i palnęła ognistą mówkę z wściekłością u niej niespotykaną na temat naszego zachowania, które (o zgrozo!!!) widziała, i powiedziała, że „wyciągnie należyte konsekwencje, daleko idące konsekwencje”. Jeszcze nie zdążyłam ochłonąć, kiedy Elka Czerw powiedziała mi, że mnie z powodu tego głosowania „zawieszą” w ZMP. Najgorzej denerwowało mnie to, że dziewczynki myślały, że ja miałam grandę za głosowanie (od Pyczotowej), a nie 2 osobne awantury. Poszłyśmy z Elizą i Baśką (ona poszła się dobrowolnie przyznać) do naszego anioła opiekuńczego – Pani Piotrowskiej. Bardzo ją to zasmuciło. Najgorzej [!], naturalnie, ja, bo one nie są zorganizowane, a po drugie – głosowały. Straszne było to, że ja właściwie nie wiedziałam, d l a c z e g o n i e głosowałam. Dlaczego? Wymyślałam stosy argumentów – były po prostu śmieszne. Dyskutowałyśmy dość długo i swobodnie (gabinet fizyczny był i dosłownie, i w przenośni zamknięty). Wyszłam „pocieszona” i nawet nie starałam się czegoś załatwić, bo cała moja nadzieja była w tym, że będę o 3-ej grała w siatkę. Przyszłam do domu i… załamałam się psychicznie: słupki były złamane. To już trzeci raz! Boże! Jakaż ogromna jest złośliwość ludzka! Załamałam się tak, jak już dawno pod wpływem jakichś wewnętrznych, mądrzejszych lub głupszych depresji się nie załamywałam. W czwartek czułam się strasznie – byłam po prostu chora. Było mi albo zimno, albo gorąco. W szkole nie byłam, bo była komunia święta. Byłam ze szkołą i dziewczynki patrzyły na mnie jak na „zbłąkaną owieczkę w kościele” (na rekolekcje nie chodziłam). Dlaczego? Dużo argumentów, a żaden prawdziwy. Na kazaniu nie zostałam i tak. Zrobiłam to tylko dlatego, że czułam się tak strasznie, że ledwo się mogłam do domu dowlec. (…) Dzisiaj rano czułam się dobrze, ale dziewczynki powiedziały w szkole, że wyglądam jak trup – nieboszczyk. Nawet Pani Różańska to zauważyła. Wczoraj miałam gorączkę, ale to głupstwo. Dzisiaj Pani Piotrowska powiedziała mi, że z ZMP mnie wyrzucą, a ze szkoły „na razie” nie. A potem od razu zaczęła mi mówić o korepetycjach z Leną Golańską. Ona jest kochana! Wszystkie zetempówki z naszej klasy były dziś wezwane do Pani Dyrektorki. Powiedziała, że my byłyśmy z o b o w i ą z a n e do głosowania (!!!!!). Podobno było to mówione 2 razy (żadna z nas nie słyszała i Dyrektorka powiedziała, że widocznie tak nie uważałyśmy, że nie słyszałyśmy). Powiedziała, że moja postawa to drwiny z organizacji, do której należę, i że to już n i e p i e r w s z y r a z. To jest jej zdanie, a poza tym moją sprawą w kwestii formalnej zajmuje się Zarząd. Naturalnie, wynik jest już z góry przesądzony. Nie jestem już „załamana”. Na Wiosnę nie można w ogóle być w depresji, a co dopiero w takiej z realnych powodów i w dodatku z t a k i c h powodów!! (…) Na ZMP gwiżdżę, bo jest Wiosna, Wiosna!!!! (…) 4 IV, wtorek W sobotę był prima aprilis. Nikt mi w szkole ani w domu nie robił „kawałów”, bo byłam zdenerwowana „sprawą”. Na pauzie w piątek członkinie ZMP z naszej klasy były u Pani Dyrektorki w gabinecie. Mówiła niedużo, ale bardzo groźnie (…). Zakończyła tym, że „zadecyduje zarząd”. W sobotę właśnie było zebranie. Moja sprawa trwała około półtorej godziny. Postanowiłam być dziecinna i bezradna. Nawet się popłakałam, więc byłam prawie szczera, tylko że udawałam trochę głupszą, niż jestem. Zdania Koła o mnie były bardzo podzielone. Broniły mnie jedne, a dogryzały drugie, z M[arią] Ćwiertnią z XIh na czele. W końcu „skazali” mnie na 3 miesiące próby (ale nie na zawieszenie!). Muszę się stać aktywistką i bardzo uważać na to, co mówię. Jadzia i Mara od razu mnie zaczęły pilnować. Jak wyszłam z zebrania, to Pani Komendantka pytała się [!], co ze mną zrobili. Dziewczynki mi o tym powiedziały i było mi bardzo przyjemnie, że ona się o mnie pytała, chociaż się jej daję na lekcjach-zbiórkach porządnie we znaki. (…) Po kościele byłam na spacerze na rowerze. To było istne szaleństwo! Nie pojechałam daleko, ale i tak „upiłam się wiatrem”. W niedzielę był niezwykły dzień: pogoda piękna i wichura jak w czasie burzy. Jadąc, miałam wiatr na przemian z boku, z tyłu i z przodu, i czułam się jak miotana we wszystkich kierunkach. Opony w zetknięciu z prącym powietrzem syczały. Najgorzej, a właściwie tylko najbardziej dziko, było na zakręcie przed lotniskiem – z jednej strony Wisła, a z drugiej rozległe pola. Wiatr wył i świstał, jak w czasie burzy. Wisła pieniła się biało i niegroźnie. Fale z mieniącymi się załamanymi promieniami światła uderzały o wysunięte kamienne cyple, na których niezmordowani rybacy amatorzy ledwie trzymali się na nogach. Od wody szedł przeraźliwie jasny blask odbitych promieni słonecznych w rozkołysanej wodzie. Niebo na horyzontach było białe, jak gdyby piana z Wisły i mgła łączyły się tam z błękitem. Całe niebo było jak rozcieńczone niebieskie mleko, a chmury jak łabędzie o postrzępionych piórach, pływające szybko i przybierające fantastyczne kształty. (…) 8 VII 1950, sobota Właściwie nic się nie dzieje ani duchowo, ani fizycznie, ale żyję bardzo przyjemnie w miłym oczekiwaniu wyjazdu. Jedziemy w poniedziałek, bo rodzice Elki mają jeszcze sporo niewykończonej pracy biurowej i muszą uporządkowywać wspólnie książki. Teraz, jadąc gdzieś w okolice granicy, trzeba mieć skierowanie z miejsca pracy (pod postacią tzw. wczasów) albo zezwolenie ze starostwa na wyjazd do danej (tylko jednej, skąd [!] można następnie robić liczne wycieczki) miejscowości. Jest przy tym mnóstwo formalności. Załatwialiśmy je wczoraj, rozbijając się po całej Warszawie (tatuś, Ela i ja) taksówkami – ze starostwa na Siedleckiej do Urzędu Ewidencji Ludności na Chmielnej, stamtąd do Mamy po legitymację i potem znowu na Siedlecką (Praga). Państwo Kloskowie załatwiali to dzisiaj i Ela z Mamusią przyszły rano do nas. Pani Kloska wahała się między Szklarską, Karpaczem i ewentualnie Jelenią Górą (!!), ze względu na zdrowie męża. Było to, naturalnie, jedynie usiłowanie uciszenia głosu sumienia, gdyż Pan Kloska w ogóle nie powinien tam jechać, a jak już się decyduje, to nie gra roli kilkumetrowa różnica poziomów. Tym i wieloma [innymi] raczej słusznymi argumentami Tatuś i ja przekonaliśmy Panią Kloska do Karpacza. (…) Napisałam list do Ewuni, a ona, chociaż miała napisać pierwsza i wyjechała już w poniedziałek, nie daje żadnego znaku życia. (…) Ewa to przecież nie tylko szkolna, koleżeńska „przyjaźń”. Ewa za bardzo zna wszystkie strony mojego życia – od skomplikowanej podszewki począwszy, a skończywszy na różnych zewnętrznych humorach – żebym miała ją łączyć ze szkołą. Kocham Ewunię i chciałabym z nią wszędzie pojechać i być. Chciałabym z Ewą pojechać do Austrii, pokazać jej St. Pölten i Rotenau, i zwiedzić z nią Wiedeń, a potem pojechać do Paryża i w ogóle udać się w podróż po Europie, a potem po całym świecie. (…) Nie uważam tej podróży za nieziszczalną, pomimo sytuacji politycznej świata. Grożąca (wg opinii niektórych ludzi i niektórych radiostacji) wojna jest dla mnie równoznaczna ze śmiercią i nie mogę inaczej jak [!] o śmierci mówić lub myśleć o tej katastrofie. Raczej w ogóle nie mogę myśleć o tym, bo czuję się w takich chwilach kontemplacji bliska obłędu ze Strachu przed Śmiercią i niezrozumienia; zaczynam pojmować, jak małowiedzącym [!] jest rozum ludzki, jakim pyłkiem jest człowiek wobec Wszechświata, powoli dochodzę do logicznych, pierwotnych wniosków, do których doszli już ci ludzie, którzy pierwsi ze Strachu i niezrozumienia stworzyli kult Boga lub Bogów. O ile moje „poglądy” dotychczasowe nie zmienią się (w co bardzo wątpię), to wyobrażam sobie ten piekielny lęk z chwilą [!], gdy będę umierała. Jeśli umierając, będę starym człowiekiem, to może (jednak nie wierzę w to) będę zmęczona życiem, będę pragnęła śmierci. Nie przypuszczam jednak, aby to było u mnie możliwe. Gdy myślę o okupacji, powstaniu i obozie, wydaje mi się, że teraz bałabym się dosłownie tysiąc razy więcej, po prostu sensem życia w takiej sytuacji byłby Strach, straszny dławiący Strach – przeżyć, przeżyć jeszcze jeden dzień, jedną noc, żyć!!! Już jako mała dziewczynka, jeszcze przed powstaniem (chociaż wtedy miałam jeszcze naiwną, niezachwianą wiarę), myślałam o śmierci i mówiłam sobie w myśli: ja umrę, mnie nie będzie, mnie, mnie, mnie – mnie nie będzie. Im dłużej o tym myślałam, tym bardziej nie rozumiałam, czy właśnie rozumiałam, o co chodzi, i bałam się, bałam się tak strasznie – prawie połowę tego, co teraz się boję. Całe szczęście, że nie zawsze myślę o tym i nie zawsze z takim „wczuciem” się. Teraz np. czuję się spokojnie i opisuję jedynie wrażenia doznane kiedy indziej – gdybym rzeczywiście teraz m y ś l a ł a o Śmierci, to w ogóle nie mogłabym tych bredni pisać. Teraz, niedawno zaczął mi się krystalizować pewien, na razie stały, pogląd na kościół i religię, jeśli chodzi o liturgiczną i bardziej ludzką jej stronę. O stopniowej zmianie mojego „zdania” na ten temat mogłabym napisać całą rozprawę, na razie ograniczę się do podania mego obecnego „poglądu” (?). Myślę, że Bóg istnieje jako symbol w umysłach ludzkich tego wszystkiego, co jest zastraszające i niezrozumiałe, grożące ich osobistemu bezpieczeństwu (jak właśnie Śmierć – najwyższe nieszczęście) (…). Różni ludzie, jak Jezus Chrystus, Mahomet czy Budda i ich o wiele mniej wartościowi poprzednicy, starali się wykorzystać to uczucie wiary tworzące się w duszach i sercach ludzkich (często dla dobra i uszlachetnienia ludzkości), otaczając je stosowną do warunków legendą. Cele były mniej (wróżby, oszukaństwa, „czary”) lub więcej (religia chrześcijańska, mahometańska) szlachetne. Drogi do osiągnięcia tych celów były także bardzo różne. Patrząc na historię Kościoła katolickiego, widzę liczne, bardzo liczne zasługi i mniej liczne, lecz za to nie mniej ważne, często nieuniknione wady i błędy. Wypływają one najczęściej z samej natury ludzkiej. Mam tu na myśli np. wojny krzyżowe czy inkwizycję, w czasie których jedni ludzie odbierali życie (największy skarb) drugim [!], aby tylko „przypodobać” się Bogu. Nie wszystko tu można ostro i z miejsca krytykować, gdyż poziom umysłowy tych ludzi nie pozwalał na inne umotywowanie swych gorących, mniej lub więcej szczerych uczuć. Od najdawniejszych czasów Kościół (a przedtem kapłani w starych świątyniach) brał udział w życiu politycznym i jego przedstawiciele wychowywali młodzież i całe społeczeństwo tak, jak im to było na rękę. Różne były pobudki postępowania i różne postępowanie. (…) Niepokoi mnie jedno: naturalnie, że Kościół (ten dobry, p r a w d z i w y Kościół, a nie ten, którego przedstawiciele należą do band itp.), szczególnie Kościół ewangelicki, oddaje wielką przysługę ludzkości; daje dogmat, który pozwala żyć, nie głowiąc się nad różnymi problemami itp. Czasami jednak wydaje mi się to takim oszukiwaniem samych siebie. (…) Reasumując, uważam: ludzkość dzieli się na materialistów, ateistów (tzn. niekoniecznie trzeba być komunistą, będąc ateistą lub deistą), deistów – tzw. niedowiarków, i ludzi wierzących. Śmieszny ten podział obejmuje także jednostki „wykolejone”, czyli zbrodniarzy, morderców itp. Sama jestem deistką. Myślę, że Kościół powinien nadal istnieć i działać (nie wtrącając się jednak do spraw państwa), tworząc ludzi wartościowych i szlachetnych, lecz nie dewotów i kleryków [!], zakłamanych i oszukujących. A więc już teraz wiem – jestem deistką. Już prawie od dwóch lat męczyłam się nad zagadnieniem wiary, początkowo rozdzielając religię liturgiczną od prawdziwej, szczerej wiary, potem nienawidząc kleru, czując jednak pewien konwencjonalny lęk, myśląc na ten temat. Jak już wspomniałam, różne były chwilowe tezy. Muszę teraz pamiętać, że puściłam się na szerokie wody – brak mi jednego, wielkiego hamulca wewnętrznego. Myślę i czuję o wiele więcej, niż tu napisałam. Muszę teraz dobrze pamiętać o tym, by nie nadużyć tej swobody, tak jakby to zrobił człowiek średniowieczny – półcywilizowany. „Żyje się tylko raz”, „Z życia należy wyciągnąć maksimum przyjemności” – obiecujące zwroty. Pozostało mi jednak sumienie. Będę, naturalnie, grzeszyć w pojęciu Kościoła, a nawet w z g l ę d n e j moralności, ale nie we wszystkich wypadkach. Życie jest przecież Szczęściem – nie będę więc zatruwała go w miarę możności innym. (…) * W „Dziennikach” zachowano oryginalną pisownię. Tytuł i skróty oznaczone (…) pochodzą od redakcji. Agnieszka Osiecka Dzienniki. Tom I 1945-1950, pod redakcją Karoliny Felberg, wstęp Andrzej Zieniewicz, Prószyński i S-ka, Warszawa 2013 „Chcę podróżować, patrzeć i widzieć, poznawać myśli i uczucia ludzkie i ich historie, poznawać nowych ludzi, nowe kraje, przyrodę, społeczeństwa, nauki, rodzaje szczęść, rodzaje fanatyzmów i rozgoryczeń, kochać, nienawidzić, tworzyć, cieszyć się, złościć, dążyć do celów i prawd, ż y ć!! Dwóch rzeczy nie chcę: nie chcę w życiu mścić się i odpoczywać. (…) Odpoczywać nie chcę pod żadnym pozorem – to grzech wobec życia, szkoda czasu na odpoczywanie”, zapisała pod datą 21 XI-30 XII 1950 14-letnia Agnieszka Osiecka. I niejako zaprogramowała w ten sposób swoje barwne życie. Do księgarń trafia właśnie pierwszy tom dzienników (lata 1945-1950), które pisała od dziewiątego roku życia. Już teraz dzienniki te uznane zostały za fenomen diarystyczny, tym bardziej interesujący i cenny dla czytelnika, że spadkobiercy, najbliżsi autorki oraz redaktorka tomu nie dokonali w nich żadnych skrótów, zmian ani ich nie cenzurowali. W przygotowaniu następne tomy obejmujące kolejne lata. Publikujemy fragmenty bez obszernych przypisów. Podobne wpisy

Masz na imie Camille [Stabro, Agnieszka] on Amazon.com.au. *FREE* shipping on eligible orders. Masz na imie Camille

Pochodzenie i znaczenie imienia Imię Agnieszka pochodzi od greckiego słowa hag-neia oznaczającego czystość, nieskalaność. W Polsce pojawiło się w XIII w., najpierw w łacińskiej formie Agnes. Obecnie mieszkają w Polsce 540 592 Agnieszki (w 2001 r. - 581 047). Według astrologów Agnieszki cechuje siła charakteru, niezależność i rozsądek. Imię to jest najbardziej odpowiednie dla osób spod znaku Wodnika. Przysłowia i powiedzeniaŚwięta Agnieszka wypuszcza skowronka z mieszka. Agnieszka łaskawa - wkrótce w polu zabawa. Agnieszka nielusa (ospała) - jeszcze zimę pokusa. Jak Święta Agnieszka wypuści śnieg z mieszka, to go nie powstrzyma ani do osoby noszące to imię Święta Agnieszka - patronka czystości, dziewic, ogrodników i dzieci. Według podań w wieku 12 lat poniosła męczeńską śmierć na stadionie Domicjana w Rzymie około 305 r. W IV w. nad jej grobem w Rzymie wzniesiono bazylikę pod wezwaniem S. Agnese fuori le Mura (św. Agnieszki za Murami). Co roku w dniu jej święta, 21 stycznia, święci się tam dwa baranki. Z ich wełny zakonnice wyrabiają paliusze, które papież rozsyła świeżo mianowanym metropolitom. Na obrazach święta Agnieszka przedstawiana jest z barankiem, często też z dwiema koronami symbolizującymi dziewictwo i męczeństwo. Agnieszka Chylińska - wokalistka rockowa i felietonistka, uważana za ikonę polskiej muzyki rockowej końca lat 90. Śpiewa charakterystycznym, mocnym, zachrypniętym głosem. W styczniu 2002 r. została nagrodzona Paszportem Polityki za drapieżny głos, który był najlepszym instrumentem zespołu za teksty piosenek i niebywałą energię na scenie. Agnieszka Holland - reżyser i scenarzystka filmowa, reprezentuje polską szkołę tzw. "kina moralnego niepokoju". W 1978 r. na festiwalu w Cannes otrzymała nagrodę FIPRESCI za "Aktorów prowincjonalnych". Była dwukrotnie nominowana do Oscara - w 1985 r. w kategorii najlepszy film obcojęzyczny za "Gorzkie żniwa" oraz w 1991r. w kategorii najlepszy scenariusz adaptowany za "Europa, Europa". Agnieszka Osiecka (1936 - 1997) - poetka, autorka tekstów piosenek. Zajmowała się także twórczością prozatorską, spektaklami teatralnymi i telewizyjnymi oraz pracą dziennikarską. Tworzyła dla takich artystów, jak: Maryla Rodowicz, Kalina Jędrusik, Anna Szałapak, Krystyna Janda, Seweryn Krajewski. Napisała ponad 2 tys. tekstów piosenek, wśród nich "Okularnicy", "Czy te oczy mogą kłamać", "Niech żyje bal", "Oczy tej małej" czy "Małgośka". Jej imieniem nazwano studio koncertowe Programu III Polskiego Radia, co roku jest też organizowany konkurs na interpretację jej piosenek "Pamiętajmy o Osieckiej".Inne formy tego imieniaang. Agnes, franc. Agnes, hiszp. Ines 21 I; 28 I; 18 II; 6 III; 20 IV; 17 VI; 27 VIII; 20 XI Najpopularniejsze imiona dziewczynek Anna Maria Katarzyna Małgorzata Agnieszka Barbara Ewa Elżbieta Zofia Teresa Magdalena Joanna Janina Monika Marta Beata Irena Halina Aleksandra Jadwiga Danuta Iwona Jolanta Grażyna Karolina Helena Dorota Krystyna Najpopularniejsze imiona chłopców Piotr Krzysztof Andrzej Jan Stanisław Tomasz Paweł Marcin Michał Marek Grzegorz Józef Łukasz Adam Zbigniew Tadeusz Mateusz Dariusz Mariusz Wojciech Ryszard Jakub Henryk Robert Rafał Jacek Maciej Kamil Polskie imiona, które bawią do rozpuku obcokrajowców. Dla nas brzmią poważnie, a w innych językach są nieprzyzwoite Polskie imiona mogą być zrozumiane w innych krajach nie tak, jakbyśmy sobie tego życzyli. Okazuje się, że wiele z nich ma "zwierzęce znaczenie". Są jednak również i takie, które uchodzą za... Najpopularniejsze imiona 2022. Hitem mogą być te antyczne. Obrońca coraz wyżej w rankingach Najpopularniejsze imiona 2022 mogą pokrywać się z tymi, które zachwycały rodziców w poprzednich latach. Wiele wskazuje jednak, że na popularności będą zyskiwać dwa antyczne imiona. MK Powiedziała koleżance, że jej córka ma ładne imię. Wyczuła kłamstwo i się zaczęło Nie była zachwycona, gdy usłyszała, jak koleżanka chce nazwać córkę. Postanowiła udawać, że imię jej się podoba, ale znajoma wyczuła kłamstwo i zrobiło się niezręcznie. "Wybrnij z tego mówiąc, że... MK Imiona dla chłopców, które znudziły się rodzicom. Wojownik niedawno był hitem, a teraz mało kto go wybiera Imiona dla chłopców, które znudziły się rodzicom są słowiańskie i typowo polskie. W 2021 roku z rankingu wypadł "wojownik" i wszystko wskazuje na to, że w 2022 roku w pierwszej dziesiątce... MK Najpopularniejsze imiona 2022 powielą się z tymi z zeszłego roku? Wybitny i lilia wciąż królują na podium Najpopularniejsze imiona 2022 mogą pokrywać się z tymi, które oczarowały rodziców w 2021 roku. Od lat w rankingach królują dwa imiona o wyjątkowych znaczeniach. Możliwe, że i tym razem będą liderami. MK Rzadkie imiona męskie. 15 lat temu były hitem. Dziś prawie nikt ich nie wybiera Rzadkie imiona męskie to te słowiańskie i staropolskie. Rodzice niechętnie nazywają ynów imionami dziadków i pradziadków, za to często inspirują się jednak antykiem. MK Najpopularniejsze imiona 2021. Dostojne imię żeńskie może zepchnąć liderkę z podium Najpopularniejsze imiona 2021 to Zuzanna oraz Antoni. Tuż za nimi znalazły się jednak dwa hebrajskie imiona o wyjątkowych znaczeniach. Możliwe, że wkrótce to właśnie one będą na topie. MK Imiona dla chłopców 2022. Na podium znalazł się antyczny obrońca. To starożytne imię to hit Imiona dla chłopców najczęściej wybierane przez rodziców w 2022 roku, mogą pokrywać się z ich wyborami z 2021 roku. Wówczas na podium dostało się antyczne imię o wyjątkowym znaczeniu. MK Imiona damskie, które nosi najwięcej Polek. Są hebrajskie lub greckie. Wielu rodziców nie wie, co oznaczają Imiona, które nosi najwięcej Polek wywodzą się z języków greckiego oraz hebrajskiego. Co ciekawe, żadne z nich nie pojawiło się jednak na liście najchętniej nadawanych dzieciom imion w 2021 roku. T... MK Imiona, które wskoczyły na 6. miejsce w rankingu. Oznaczają zwycięstwo i pokój Dwa antyczne imiona uwielbiane przez Polaków. Zajmują coraz wyższe pozycje w rankingach i możliwe, że w najbliższym czasie wciąż będą zyskiwać na popularności. Niewielu wie jednak, co oznaczają. MK Imię dla dziewczynki, które od lat zajmuje pierwsze miejsce w rankingu. Jest hebrajskie i kwiatowe Imię dla dziewczynki uwielbiane przez Polaków. Jest kwiatowe i od lat utrzymuje się na pierwszym miejscu. Nie wszyscy wiedzą jednak skąd pochodzi i że było znane jeszcze w średniowieczu. MK Najpopularniejsze imiona 2022. Dwa imiona wypadły z podium. Są krótkie i zaczynają się na tę samą literę Najpopularniejsze imiona 2022 mogą pokrywać się z tymi, które królowały w ostatnich latach. W 2021 roku nastąpiła istotna zmiana w rankingu. Z podium zniknęły dwa imiona zaczynające się na tę samą... MK Krótkie imię dla dziewczynki, które wskoczyło z 16. miejsca na 11. Wciąż pnie się w rankingu Krótkie imię dla dziewczynki, które zyskuje na popularności w bardzo szybkim tempie. To skrót od innego imienia, które wywodzi się ze starożytnej Grecji, a w Polsce jest nadawane od XIV wieku. MK Imię dla chłopca, które uwielbiają Polacy. Po 7 latach wskoczyło na podium, a oznacza obrońcę To wyjątkowe imię dla chłopca od lat utrzymuje się w rankingach. Ostatnio coraz bardziej zyskuje na popularności. Wielu rodziców nie wie jednak, co oznacza i skąd pochodzi. MK Nadała córce zwierzęce imię. W komentarzach burza. "W szkole będą ją gnębić" Nadała córce nietypowe imię, za co spotkała się z hejtem. W odpowiedzi nagrała film, by pokazać, że nie przejmuje się ich opiniami. "Niektórzy ludzie są po prostu z natury wredni dla innych" - pisz... MK Dziesięć imion dla dzieci, które były popularne 100 lat temu. Pięć z nich wciąż jest hitem Rodzice chętnie nadają dzieciom pięć imion, które cieszyły się dużą popularnością 100 lat temu. Co ciekawe, tylko jedno z nich jest żeńskie, choć obecnie znajduje się w czołówce. MK Stare imiona żeńskie to hit. Rodzice wybierają takie, które królowały wieki temu Stare, tradycyjne imiona żeńskie są wybierane o wiele częściej, niż te nietypowe. Na topie znajdują się trzy o niezwykłych znaczeniach. Były nadawane jeszcze za czasów naszych przodków. MK Najpopularniejsze imiona 2022. Do rankingu wpadły dwa nowe. Są krótkie, antyczne i możliwe, że wkrótce staną się hitem Najpopularniejsze imiona 2022 mogą częściowo pokrywać się z tymi, które królowały w poprzednich latach. W 2021 roku do rankingu wpadły dwa nowe imiona. Wiele wskazuje na to, że niebawem zdobędą ser... MK Krótkie imię dla dziewczynki, które skoczyło o trzy miejsca w rankingu. Jest symbolem triumfu Krótkie imię dla dziewczynki cieszy się coraz większym zainteresowaniem rodziców. Wiele osób nie ma pojęcia, że posiada bardzo wyjątkowe znaczenie. To symbol chwały, sławy oraz triumfu. MK Piękne imię dla dziewczynki spadło z pierwszego miejsca na czwarte. Szybko traci popularność. Czy rodzice już się nim znudzili? Antyczne, krótkie imię dla dziewczynki jeszcze niedawno było prawdziwym hitem. Niestety, z biegiem czasu zaczęło tracić na zainteresowaniu rodziców. W ciągu roku spadło z pierwszego miejsca na... MK To imię dla chłopca, które było na topie 7 lat temu. Wyprzedził je Antoni Imię dla chłopca, które królowało 7 lat temu, wciąż znajduje się w rankingu tych najpopularniejszych, choć nie zajmuje już pierwszego miejsca. Jest hebrajskie i ma wyjątkowe znaczenie. MK To Imię dla chłopca wpadło do rankingu od razu na 8. miejsce. Było popularne w dawnych czasach. Jest krótkie i dostojne Imię dla chłopca, które pnie się w rankingu. Było znane w dawnych czasach i wciąż zyskuje na popularności. Wielu rodziców nie wie jednak, co oznacza. Maja Kołodziejczyk Najpopularniejsze imiona 2021. Dwa greckie spadły w rankingu. Są dobre dla jeźdźca i pisarki Najpopularniejsze imiona 2021 częściowo pokrywają się z tymi, które królowały w 2020 roku. W rankingu nastąpiły jednak pewne zmiany. Zniknęli Maria i Wojciech, a dwa greckie imiona spadły o kilka... Maja Kołodziejczyk Imiona dla chłopców 2022. Słowiańskie coraz niżej w rankingu. "Wojownik" i "sławny" odchodzą do lamusa Imiona dla chłopców 2022 mogą różnić się od tych, które królowały w poprzednich latach. Porównując rankingi można zauważyć, że rodzice tracą zainteresowanie tymi słowiańskimi. Maja Kołodziejczyk Cewnik Foleya: co to takiego i kiedy jest stosowany? Cewnik Foleya to niepozorna, elastyczna rurka, która stosowana jest w leczeniu chorób urologicznych, podczas operacji, a także, coraz częściej, w położnictwie. Sprawdzamy, czym dokładnie jest cewni... KatK Najpopularniejsze imiona 2021, które od lat są numerem jeden. Były znane wieki temu, a oznaczają lilię i wybitnego Najpopularniejsze imiona 2021 dają do myślenia. Okazuje się, że od lat pierwsze w rankingu są te same imiona. Choć rodzice chętnie nadają je dzieciom, niewielu wie, skąd pochodzą i co oznaczają. Maja Kołodziejczyk Imiona, które były hitem w ciągu 30 lat. Możliwe, że znajdziesz się na liście Imiona, które cieszyły się na dużą popularnością przed 2000 rokiem mogą zaskoczyć. Wiele z nich przez długie lata zajmowało najwyższe pozycje w rankingu, a dziś mało rodziców bierze je pod uwagę. Maja Kołodziejczyk Imiona dla dzieci inspirowane kwiatami. Mają ciekawe zdrobnienia i są nie tylko dla dziewczynek Rodzice, wybierając imiona dla dzieci, inspirują się rankingami tych najpopularniejszych. Niektórzy nazywają swoje pociechy na cześć przodków, a inni sprawdzają znaczenie imion. Bez znaczenia... AS Co oznacza imię Julia? Do niedawna było hitem, ale zaliczyło wielki spadek Co oznacza imię Julia? Dziewczynki nazywano tak już w antyku, a imię to było prawdziwym hitem w 2020 roku. W rankingu nastąpiła jednak wielka zmiana i Julia spadła na pozycję czwartą. Maja Kołodziejczyk Najpopularniejsze imiona 2022. "Obrońca" i "łaska" wypchnęli z podium dwa imiona Najpopularniejsze imiona 2022 mogą częściowo pokrywać się z tymi, które królowały w 2021 roku. Do pierwszej trójki dołączyły dwa imiona. Możliwe, że to właśnie one staną się hitem wśród rodziców. Maja Kołodziejczyk Biblijne imię dla chłopca, które było hitem w latach 90. Spadło z czwartego na ósme miejsce w rankingu Imię dla chłopca, które było hitem w latach 90. może stracić na znaczeniu. Na przestrzeni lat zaliczyło wyraźny spadek w rankingu, pozwalając wyprzedzić się antycznym imionom. Maja Kołodziejczyk Krótkie imiona dla dziewczynek, które wyszły z mody. Jedno wypadło z rankingu, drugie spadło o dwie pozycje Imiona dla dziewczynek, które w ostatnich latach wyszły z mody, mogą być dla wielu rodziców dużym zaskoczeniem. Mają wyjątkowe znaczenia i były znane jeszcze wieki temu. Maja Kołodziejczyk Starożytne imię dla dziewczynki, które straciło w oczach rodziców. Z pierwszego miejsca spadło aż na czwarte Krótkie, starożytne imię dla dziewczynki, które niedawno stało na podium obok Zuzanny straciło na popularności. Spadło aż na czwarte miejsce i bardzo możliwe, że w kolejnym rankingu zajmie jeszcze... Maja Kołodziejczyk Urocze zdrobnienie stało się imieniem. To hit wśród rodziców, który wskoczył z 18. na 10. miejsce w rankingu Imię, które do niedawna było tylko zdrobnieniem podbija serce rodziców. Wskoczyło do rankingu z 18. miejsca na 10. i bardzo możliwe, że w najbliższych latach wciąż będzie zyskiwać na popularności. Maja Kołodziejczyk To długie imię dla chłopca ma słodkie zdrobnienie. Z 7. miejsca w rankingu wskoczyło na 3. i okazało się hitem Długie imię dla chłopca o słodkim zdrobnieniu podbija serca rodziców. Bardzo możliwe, że niebawem wyprzedzi dotychczasowego zwycięzcę. Pochodzi ze starożytności i ma wyjątkowe znaczenie. Maja Kołodziejczyk Imię dla dziewczynki, które pnie się w rankingu. Z 10. skoczyło na 7. Przegoniło Lenę i Alę Imię dla dziewczynki, które oczarowało rodziców ma wyjątkowe znaczenie. Nawiązuje do rośliny, którą hodowano już w starożytności i zajmuje coraz wyższe pozycje w rankingach. Maja Kołodziejczyk Najpopularniejsze imiona 2021. Hitem są antyczne. Wypchnęły Marię i Wojciecha z rankingu Najpopularniejsze imiona 2021 częściowo pokrywają się z tymi, które królowały w 2020 roku. W rankingu nastąpiła jednak pewna zmiana. W zaszczytnej dziesiątce nie zobaczymy już Marii i Wojciecha. Maja Kołodziejczyk Imię dla dziewczynki, które jest prawdziwym hitem. Weszło do rankingu, zajmując miejsce Marii Imię dla dziewczynki, które podbiło serce internautów pochodzi z antyku i wywodzi się od innego, dłuższego imienia. Weszło do rankingu w 2021 roku i wiele wskazuje, że wciąż będzie zyskiwać na... Maja Kołodziejczyk To urocze imię dla chłopca jest coraz popularniejsze. Wreszcie wskoczyło do rankingu i to od razu na 8. miejsce Imię dla chłopca, które z roku na roku zyskuje na popularności pochodzi ze starożytnej Grecji. Jeszcze kilka lat temu nie cieszyło się dużym zainteresowaniem rodziców, ale teraz to prawdziwy hit. Maja Kołodziejczyk Najpopularniejsze imiona 2021. Inspiracja antykiem hitem wśród rodziców. Przoduje grecki lew Najpopularniejsze imiona 2021 różnią się od tych, które królowały w 2020 roku. W rankingu pojawiły się nowe pozycje u chłopców i dziewczynek. Rodzice zainspirowali się starożytną Grecją. Maja Kołodziejczyk

Właśnie poznaliście płeć dziecka i zastanawiacie się, jakie imię wybrać dla dziewczynki? Możliwości jest mnóstwo, dlatego decyzja nie należy do łatwych i przyprawia o zawrót głowy. Aby ułatwić Wam zadanie, przygotowaliśmy dla Was kilka propozycji. Sprawdź, czym się kierować przy wyborze imienia dla córeczki i jakie opcje masz do wyboru! Zanim wybierzesz imię dla ^{Imię żeńskie, u nas pochodzenia kościelnego, najprawdopodobniej za pośrednictwem czeskim z niem. Agnes, a to z łac. Agnes. W łacinie prawdopodobnie z greckiego (por. gr. hagné, agné - 'czysta, dziewicza', ale to nie całkiem pewne). Przyrostek -ka w Agnieszka dodany już został na gruncie słowiańskim (czeskim i polskim). W średniowieczu imię to, u nas popularne, występowało w kilku postaciach: Agnieszka, Angnieszka, Jagnieszka, Jegnieszka, a także Agna i Jagna. Od tego ostatniego zdrobnienie Jagienka. Dzisiejsze zdrobnienie to Jagusia i Jaguśka; wywodzą się z postaci z j-. Czasami łac. Agnes (dop. Agnetis) było polonizowane doraźnie i stąd mamy średniowieczne postacie Agneta i Angneta. Obok wymienionych wyżej spotykane było także spieszczenie Jachna i Jagosza. O popularności tego imienia świadczy też to, że weszło ono do przysłów ludowych (-Święta Agnieszka wypuszcza skowronka z mieszka-, tzn. z woreczka). Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem. Agnes, cz. Anežka, fr. Agnes, Agnet, Annés, hiszp. Inés, Ignes, ros. Agnessa, wł. Agnese. Święte znane pod tym imieniem tworzą liczne grono (ok. 16 postaci). Ale nie wszystkie wymieniane w wykazach Agnieszki zasługują na tę samą uwagę: niektóre są w historii kościelnej ledwo znane, inne znowu nigdy nie doczekały się większych i trwalszych oznak czci. Z tych też powodów wymieniamy jedynie pięć: Agnieszka, męczennica rzymska, to jedna z najbardziej popularnych postaci czczonych w chrześcijańskiej starożytności. Zachowane do dziś epitafium na jej cześć ułożył papież Damazy. Sławił ją poeta Prudencjusz. Chwałę jej w traktaciku De virginibus głosił św. Ambroży. Ambrożemu też przypisywano hymn na cześć Agnieszki oraz Passio, czyli opowieść o jej męczeństwie. Istnieją także greckie i syryjskie opowieści. Mimo to o życiu i śmierci świętej niewiele wiemy. Nie potrafimy nawet ustalić czasu męczeństwa i wolno nam jedynie przypuszczać, iż dokonane zostało za Dioklecjana, może w r. 304. Nie wiemy też, jaki był rodzaj zadanej męki: czy zginęła w ogniu, czy też została ścięta mieczem- To tylko pewne, że była bardzo młoda, a śmiercią dała świadectwo zarówno swej wiary, jak i przywiązania do czystości. Pewna jest też historyczność postaci, jak i męczeństwa. Posiadamy bowiem wiarygodne dokumenty (Depositio martyrum) z określeniem dnia i miejsca: 21 stycznia przy drodze Nomentańskiej, a z tymi zapisami harmonizują świadectwa, których dostarczyła archeologia. Dodajmy do tego, iż w miejscu, gdzie znajdował się ongiś stadion Domicjana - a na nim wedle tradycji Agnieszka miała ponieść śmierć - zbudowano wcześnie kościół ku jej czci (S. Agnes in Agone), z czasów zaś konstantyńskich pochodzi bazylika wzniesiona nad jej grobem. Z tego samego czasu pochodzi pierwszy większy wizerunek świętej wyryty na marmurowej płycie; Agnieszka przedstawiona jest tam jako orantka (w postawie modlitewnej) przyodziana w tunikę i dalmatykę. Pierwsze to ogniwo długiego łańcucha dzieł sztuki sławiących jej cześć. Są w tym szeregu dzieła mozaikowe, np. w tejże bazylice z VII w. i w Rawennie z w. VI, płótna Lorenzettiego, van Eycków, Ribery, rzeźby Biosco i wiele innych. Niepodobna wymienić wszystkich atrybutów i szczegółów tych przedstawień. Wymieńmy tylko gołąbki oraz baranki, symbole niewinności i łagodności. Dodajmy w końcu w związku z tym szczegółem, iż 21 stycznia w bazylice jej imienia odbywa się jeden z najbardziej uroczych obrzędów rzymskich: święci się dwa baranki, które składa się w darze papieżowi i których wełny służą potem do tkania paliuszy. Agnieszka z Poitiers była wychowanką św. Radegundy, która też ok. r. 560 osadziła ją na przełożeństwie w ufundowanym przez siebie klasztorze. Obrzędu instalacyjnego dokonał św. German. Potem przyjaźnią związała się z Wenancjuszem Fortunatem, który wielokrotnie opiewał jej zalety i któremu z tego powodu czyniono zarzuty, że niepokoi jej uczuciową równowagę. Zmarła przed r. 589. W dziecezji Poitiers wspomina się ją 13 maja. Źródła i literatura najlepiej w LThK 1 (1957), 199. Agnieszka z Asyżu (1198-1253). Była młodszą siostrą św. Klary i razem z nią opuściła potajemnie dom rodzinny, aby wieść życie, o jakim mówił św. Franciszek. Niebawem osiadły przy kościółku Św. Damiana i tam położyły podwaliny II zakonu franciszkańskiego, czyli -Ubogich Panien-, nazwanych później klaryskami. Agnieszka przez jakiś czas rządziła w klasztorze w Monticelli pod Florencją, a potem zakładała nowe domy zakonne w Mantui, Padwie i Wenecji. Na jakiś czas przed śmiercią wróciła do Św. Damiana i tam 27 sierpnia (wedle starszych życiorysów 16 listopada) rozstała się z tym światem. Relikwie jej spoczywają w bazylice Św. Klary w Asyżu. Agnieszka z Pragi (1205-1282), zwana też Czeską, była córką Przemysła Ottokara I, króla Czech. Gdy miała trzy lata, przyobiecana została jednemu z synów Henryka I Brodatego i dlatego udała się do Trzebnicy, gdzie - zapewne pod opieką św. Jadwigi - otrzymała podstawy, na których rozwinie się później jej intensywne życie religijne. Po przedwczesnej śmierci synów Henryka Brodatego wróciła do Czech, wkrótce jednak została znowu przyobiecana synowi cesarza Fryderyka II i dlatego udała się na dwór bamberski. Także i to małżeństwo nie dochodzi do skutku, toteż Agnieszka wróciła po raz wtóry do ojczyzny, by stać się przedmiotem następnych planów małżeńskich. W końcu zabiegał o nią sam cesarz, owdowiały po raz drugi, ale tym razem plany napotkały stanowczy opór ze strony samej Agnieszki, która powołując się na uczyniony ślub, zwróciła się o obronę do Grzegorza IX. Uzyskawszy w ten sposób pełną swobodę decyzji, oddała się teraz szerokiej działalności kościelnej i charytatywnej. Troszczyła się o ukończenie fundacji brata, Wacława I, dla minorytów, ufundowała szpital, przy którym powstał zakon Braci Krzyżowców, zwanych także Krzyżowcami z czerwoną gwiazdą, wreszcie założyła klasztor II zakonu franciszkańskiego, a wstąpiwszy doń w r. 1234 (lub 1236), co szerokim echem odbiło się w Europie, została wkrótce jego ksienią. Była przy tym w żywym kontakcie z papieżem i św. Klarą (która skierowała do niej kilka serdecznych listów). Podejmowała też akcje mediacyjne. Cieszyła się darem prorokowania i przenikania serc. Zmarła 2 lub 6 marca. Cześć jej, początkowo bardzo żywą, przytłumiły husytyzm i józefinizm. Agnieszkę beatyfikował dopiero Pius IX (1874). Potem Achilles Ratti, pracując w mediolańskiej Ambrozjanie, przyczynił się do odszukania rozproszonych źródeł. Jako Pius XI miał zamiar Agnieszkę kanonizować, ale uroczystej kanonizacji dokonał dopiero Jan Paweł II w roku 1989. Źródła w BHL oraz w BHL Nov. Suppl. 154-154d. Inne w LM 1 (1977), 213 n. Z nowszych: J. Nemec, Agnese di Bohemia, Padova 1987; J. Polc, Světice Anežka Přemyslovna, Praha 1988 (także tłum. niem., Agnes von Böhmen, München 1989); oraz Bl. Anežka, wyd. E. Svoboda, Praha 1989. Dokumenty papieskie w AAS 74 (1982), 542-547; 81 (1989), 705-710; 82 (1990), 427-431; 83 (1991), 113-117 (litterae decretales). - List Klary do Agnieszki w Antologii franciszkańskiej, 1 (1985), 109-116. Homilia papieska po polsku w L'Osservatore Romano, 1989/9, 16 n. - Ikonografia w LCI 5 (1973), 57. Agnieszka z Montepulciano. Urodziła się między r. 1264 a 1274 w Gracciano Vecchio. W dziewiątym roku życia wstąpiła do efemerycznego zgromadzenia sakinek (od sacco, worek). Potem razem z Małgorzatą, swoją mistrzynią, przeniosła się do Proceno, gdzie ufundowano nowy dom zakonny. Na mocy dyspensy papieskiej w piętnastym roku życia objęła w nim przełożeństwo. Od 1306 znów przebywała w Montepulciano, tym razem jako przeorysza. Zarządzany przez nią klasztor afiliowała do dominikańskiej rodziny zakonnej. Obdarzona niezwykłymi łaskami, zwłaszcza darem wizji, zmarła 20 kwietnia 1317 r. Wcześnie otoczyła ją cześć wiernych. Do jej czcicielek należała także św. Katarzyna ze Sieny. Mimo to kanonizacji doczekała się dopiero w r. 1726. Życiorys napisany przez Rajmunda z Kapui w BHL 154 n. Nowsze podaje Bibl. Ss. 1 (1961), 375-381. - Godzinki o św. Agnieszce Policyance ukazały się w broszurze Cześć Boża w świętych Jego, Kraków 1841. - Ikonografia w Bibl. Ss. l. c. oraz w LCI 5 (1973), 57 n.} Masz na imię Camille - Stabro Agnieszka, w empik.com: 29,79 zł. Przeczytaj recenzję Masz na imię Camille. Agnieszka – piosenki z imieniem Znaczenie imienia Agnieszka – piosenki z imieniemRyszard Pisarski –„Czy tutaj mieszka panna Agnieszka”Taki pech to się zdarza może raz na sto lat. Znam Agnieszkę, dla której bym słoneczko z nieba skradł, Lecz nazwiska jej nie znam i adresu nie znam też, I dlatego szukam, wołam wzdłuż i wszerz…Czy tutaj mieszka panna Agnieszka? Taka milutka, takie oczy ma jak fiołki. Od tylu dni szukam, do wszystkich drzwi pukam, Lecz jej nie mogę znaleźć, choć tak bardzo cały dzień powtarzam wciąż te same słowa, Ile kamienic, ile ulic, ile bram: Czy tutaj mieszka panna Agnieszka? Ta najmilejsza, najśliczniejsza, jaką znam!Gdybym ją wreszcie spotkał, byłby cud, byłby raj! Ach, Agnieszko, Agnieszko luba znak mi jakiś daj. Tak mi smutno bez ciebie, przyjdź nareszcie, luba przyjdź, Bo bez ciebie już nie mogę dłużej żyć!Czy tutaj mieszka panna Agnieszka? Taka milutka, takie oczy ma jak fiołki. Od tylu dni szukam, do wszystkich drzwi pukam, Lecz jej nie mogę znaleźć, choć tak bardzo cały dzień powtarzam wciąż te same słowa, Ile kamienic, ile ulic, ile bram: Czy tutaj mieszka panna Agnieszka? Ta najmilejsza, najśliczniejsza, jaką znam! Related Posts Imię dla córeczki - znaczenie i pochodzenia imion. W zestawieniu imion, które noszą Polki, Agnieszka jest na bardzo wysokim, piątym miejscu – to imię, które ma 552 814 osób. W kalendarzu

Wybierz pierwszą literę swojego imienia :A-DE-HI-LM-PR-Z

Agnieszka Opis podstawowy imienia: Symbolika jakiego-kol-wiek Imienia w snach jest utożsamiana z jego numerologicznym wydźwiękiem na jawie, gdyż imię jest magicznym słowem identyfikującym każdego z nas i pozwalającym odróżnić go od innych ludzi. Imię wywodzi się od przydomków jakie nadawano za szczególne umiejętności w czasach w których język dopiero […]

HomeMemyA-DAgnieszka to nie imię Znaczenie imienia Agnieszka to nie imięZbiór najśmieszniejszych memów związanych z imieniem Agnieszka Szczegółowe informacje o imieniu Agnieszka Related Posts Piosenki Agnieszka – piosenki z imieniem Czytaj dalej A Agnieszka Czytaj dalej A-D Agnieszka po chińsku Czytaj dalejTags: AgnieszkaDodaj komentarz związany z tym imieniemLeave a Reply

Jest transpłciową osobą. Przeszła korektę płci. Mama tego nie akceptuje - Kobieta. "Mamo, mam na imię Agnieszka". Zabrałam jej pierworodnego syna. Pierwsza o diagnozie dowiedziała się

Agnieszka Kaczorowska-Pela urodziła swoje drugie dziecko! Tancerka i aktorka poinformowała o narodzinach maleństwa w mediach społecznościowych. Gratulacje! Agnieszka Kaczorowska-Pela i jej mąż Maciej Pela przywitali właśnie na świecie swoją drugą córeczkę. Szczęśliwi rodzice poinformowali o przyjściu na świat dziecka w mediach społecznościowych. Pod wpisem natychmiast zaroiło się od gratulacji. Para już wcześniej zdradziła płeć i imię maleństwa. Zobaczcie, co wiadomo o porodzie i drugiej córeczce gwiazdy „Tańca z gwiazdami” i jej męża. Zobacz także: Agnieszka Kaczorowska w szczerym wyznaniu: "Jestem dla siebie ważna" Agnieszka Kaczorowska urodziła, znamy płeć i imię Agnieszka Kaczorowska już dużo wcześniej poinformowała, jak będzie miała na imię jej druga córka - Agnieszka Kaczorowska urodziła właśnie Gabrielę! #JestemMamą Emisi i #BędęMamą Gabrysi💞🤰 Takie właśnie imię wybraliśmy dla naszej kolejnej królewny... i mam ogromną nadzieję, że TEAM #EmiiGabi, to będzie prawdziwa siostrzana moc - napisała pod koniec maja. Jeszcze nie tak dawno Agnieszka Kaczorowska mówiła, że nie spieszy się z porodem. Zresztą, jak wyznała w rozmowie z spodziewała się, że druga córeczka urodzi się po terminie. Coś mi się wydaje, że Gabrysia przyjdzie jednak na świat trochę później, czyli na początku sierpnia. Bo tak już jest w naszej rodzinie: ja, moja mama i siostra rodziłyśmy dzieci po wyznaczonym przez ginekologa terminie” - mówiła Agnieszka Kaczorowska w A na Instagramie dodawała: 2 lata temu na tym etapie, to torbę do szpitala miałam zapiętą na ostatni guzik (...) Dziś mam obok siebie wariującą dwulatkę i… wszystko w powijakach.😂 Także Gabi, nie spiesz się, bo my tu parę rzeczy jeszcze musimy ogarnąć.💪🏻💪🏻💪🏻 Teraz druga córeczka już na świecie. Gwiazda właśnie przekazała radosną nowinę i pochwaliła się pierwszymi zdjęciami z Gabrysią. Zobacz też: Co oznacza imię drugiej córeczki Agnieszki Kaczorowskiej-Peli? Gabriela jest zasadnicza i przebojowa Z miłości i w imię miłości! ❤️ Trzymam w rękach kolejny CUD ŻYCIA❗️ - napisała Agnieszka Kaczorowska. Jak wyjawiła w swoim wpisie Agnieszka Kaczorowska, poród był błyskawiczny. Oczywiście gwiazda mogła liczyć na cudowne wsparcie ze strony męża. To było coś niesamowitego i błyskawicznego! 🙈 Za mną kompletnie inny poród niż 2 lata temu… taki wymarzony, upragniony. Taki poród po którym czuję się heroską! Po raz kolejny przekonałam się, że mój mąż to moja druga połowa.❤️❤️ W porodzie również! Urodziliśmy Gabi razem i to było przepiękne przeżycie! @ U rock ❗️ - dodała aktorka. Serdecznie gratulujemy! Zobaczcie pierwsze zdjęcia Agnieszki Kaczorowskiej z małą Gabrysią. (Aby zobaczyć kolejne zdjęcie, kliknij strzałkę w prawo). Agnieszka Kaczorowska pierwsze dziecko Agnieszka Kaczorowska urodziła swoje pierwsze dziecko dwa lata temu - 26 lipca 2019 roku. Poinformowała o tym wówczas dopiero po dwóch dniach. Dziewczynka otrzymała piękne imię - Emilka. Przez ostatnie miesiące gwiazda "Klanu" przygotowywała córeczkę na przyjście na świat siostry. W ramach przygotowań na pojawienie się siostrzyczki Emilki, dużo rozmawiamy, ale także oglądamy zdjęcia, kiedy to Emi była noworodkiem i niemowlakiem. Zaskakujące jest to, że ona totatalnie rozumie, że to ONA sama...i bardzo jej się to oglądanie zdjęć podoba - pisała. Narodziny Gabrysi z pewnością są dla Emilki ogromnym przeżyciem. Zobacz także: Agnieszka Kaczorowska urodziła! Aktorka pokazała pierwsze zdjęcia z maleństwem Maciej Pela, dumny tata dwóch dziewczynek i mąż Agnieszki Kaczorowskiej Agnieszka Kaczorowska tak przed porodem jak i po nim z pewnością może liczyć na swojego męża. Macieja poznała w swojej szkole tańca, gdzie był instruktorem. Choć oboje byli wówczas w związkach zakończyli je i od czterech lat są praktycznie nierozłączni. Ślub wzięli 7 września 2018 roku. Maciej, który stoi zazwyczaj w cieniu swojej popularnej żony, gdy trzeba zawsze ją wspiera, a także broni Agnieszkę Kaczorowską przed atakami. 3 lata temu zostałem mężem. 2 lata temu ojcem. A w tym roku przyjdzie na świat nasza druga córeczka. (...) Najważniejsze w tej podróży jest to, że nie odbywam jej samotnie. Każdego dnia jest przy mnie moja najcudowniejsza @agakaczor. I choć ten szlak jest kręty, prowadzi raz w górę, raz w dół, można potknąć się, czy wejść w sam środek burzy, to nie sprawia nam trudności, bo zawsze jesteśmy dla siebie wsparciem. A dziś, pośród szalejącej wichury, powiem tylko - kochanie jestem! Skarbie! Dziękuję Ci za każdy dzień, bezwarunkowe uczucie, cudowną córkę i za to jak dbasz o nowe życie, które nosisz pod swoim sercem. <3 Jestem Twój na zawsze! - pisał Maciej. Agnieszka Kaczorowska i "moda na brzydotę" Wpis męża Agnieszki Kaczorowskiej był jego reakcją na internetową burzę, jaką na początku czerwca wywołał wpis aktorki na temat "mody na brzydotę". Gwiazda nazwała siebie "estetką" i napisała, że nie rozumie po co niektórzy eksponują na Instagramie swoje wady. Po co na siłę robić z siebie „taką zwyczajną”, zamiast „wyjątkową i niepowtarzalną”? Po co być „zmęczoną” i w tym taką „prawdziwą” jak można koncentrować się na swojej sile? Po co eksponować swoje wady, mówiąc o „dystansie” jak można po prostu je akceptować, żyć sobie z nimi spokojnie, a budować markę osobistą opartą na superlatywach? Nie rozumiem tego... ale rozumieć nie muszę. Tylko potem widzę wycieczkę zgarbionych nastolatek, chowających się na zdjęciach za swoimi włosami czy rękoma... bo bycie pięknym i wyjątkowym nie jest w modzie. Bo gdy wypinasz klatkę, podnosisz brodę i idziesz śmiało przed siebie, to jesteś zadufany. Bycie normalnym i fajnym oznacza bycie zwykłym, nieinteresującym, a przede wszystkim nierzucającym się w oczy? - napisała wówczas. Jej wpis wywołał lawinę komentarzy, głos zabierały również gwiazdy i autorytety, doprowadził do tego, że Agnieszka Kaczorowska ostatecznie przeprosiła osoby, które poczuły się urażone i na jakiś czas ograniczyła swoją obecność na Instagramie. Agnieszkę Kaczorowską znamy od dziecka, pamiętacie jak wyglądała kiedyś? Czy córki pójdą w jej ślady? Agnieszka Kaczorowska została gwiazdą bardzo wcześnie. Już jako 6-latka zaczęła trenować taniec, rok później polscy widzowie poznali ją jako Bożenkę w serialowym hicie - "Klanie", w której to produkcji pojawia się zresztą do dziś. Jak mówiła, jej dzieciństwo wyglądało inaczej niż dzieciństwo rówieśników. Miałam dużo obowiązków, musiałam być lepiej zorganizowana, ale byłam szczęśliwym dzieckiem - mówiła w "Dzień Dobry TVN". Gdy przychodziło zmęczenie myślała o tym, by zrezygnować z serialu, ale "Klan" pomagał jej finansować jej największą pasję - taniec. Pamiętacie małą Bożenkę? Myślicie, że córeczki pójdą śladami słynnej mamy? East News

Antolka, bo tak miała na imię, miała ładną kokardę. Jej tata był strażakiem i bardzo się to podobało dzieciom. Antolka była bardzo miłą dziewczynką, chętnie przyłączała się do zabawy z nowymi koleżankami. Kasia nie przywitała się z Antolką, była również zła na Ewkę, najlepszą przyjaciółkę, że się nią zachwyca.

Agnieszka – predyspozycje zawodowe, ciekawostki i pochodzenie Agnieszka to nad wyraz popularne imię, zwłaszcza w Polsce. W rankingach imion nadawanych dziewczynkom pojawia się bardzo wysoko. W roku 2020 imię to nosiło pół miliona Polek. Ma wydźwięk chrześcijański za sprawą świętej Agnieszki, patronki ogrodników, panien i dzieci. Agnieszka to osoba radosna, tryskająca optymizmem. Odczuwa silne powiązanie z naturą, ma duszę artystyczną. Jest właścicielką dużych pokładów wyobraźni. Jej cenną umiejętnością jest szybka adaptacja do nowych warunków. Uwielbia poszerzać swoje horyzonty i korzystać z posiadanej wiedzy. Zobacz, co jeszcze warto wiedzieć o Agnieszce. Spis treści Znaczenie imienia Agnieszka Agnieszka - pochodzenie Zdrobnienia imienia Agnieszka Imieniny Agnieszki Imię Agnieszka dla dziecka Agnieszka - edukacja Agnieszka - rodzina i miłość Agnieszka - predyspozycje zawodowe Znane Agnieszki Agnieszka w innych językach Agnieszka - patroni Przysłowia i cytaty z imieniem Agnieszka Ciekawostki na temat imienia Agnieszka Agnieszka - szczęśliwa liczba Agnieszka - szczęśliwy kamień Agnieszka - szczęśliwy kolor Agnieszka to jedno z bardziej popularnych imion w Polsce. Nic dziwnego - dziewczynki o tym imieniu cechuje ogromna pewność siebie, choć często może być to tylko złudzenie. Zawsze są zaangażowane w sprawy, których się podjęły. Niezwykle ruchliwe i towarzyskie, cenią sobie obecność najbliższej rodziny i znajomych. Wszelkie niepowodzenia biorą sobie mocno do serca - często długo je przeżywają. Niestety, Agnieszki nie zawsze kontrolują swój gniew. Pomimo dużego grona znajomych zawarcie bliższej znajomości z kobietą o tym imieniu nie jest proste. Jeśli jednak uda się zaprzyjaźnić z Agnieszką, ta odwdzięcza się ogromną wyrozumiałością, lojalnością i wsparciem. Agnieszka - pochodzenie Imię Agnieszka pochodzi z języka greckiego - później zaczęło funkcjonować także w łacinie. Wyrazy hagne, hagneia oznaczają kobietę czystą, świętą, bez żadnej skazy. Zdrobnienia imienia Agnieszka Najpopularniejszym zdrobnieniem imienia Agnieszka jest Aga. Popularne są też: Agnes, Agunia, Agniesia, Aguś czy Aguśka. Wiele osób zwraca się do kobiet o tym imieniu per Aguńcia, Agusiaczek, Agusia czy Agna. Lubiane i popularne są także zdrobnienia: Agulanka, Agol, Agnieszek, Agniesik, Agucha czy Ago. Imieniny Agnieszki Agnieszka świętuje imieniny 21 stycznia. Ma to związek z dniem wspomnienia męczennicy chrześcijańskiej, św. Agnieszki Rzymianki. Pozostałe dni wskazywane jako imieniny Agnieszki to: 2 marca; 20 kwietnia; 13 maja; 20 września; 16 listopada; 24 listopada. Imię Agnieszka dla dziecka Agnieszka to imię, które cieszy się dużą popularnością nie tylko w Polsce, ale także na świecie. Noszące je pociechy są niezwykle energiczne. Często Agnieszki nie są posłuszne rodzicom. Już od najmłodszych lat snują plany na temat przyszłości oraz tego, kim zostaną. Bardzo lubią kontakt z innymi dziećmi, jednak czasem potrafią być dominujące. Nie pozwalają, aby ktoś inny narzucał im swoje zdanie. Agnieszki są bardzo komunikatywne, znajdą wspólny język niemal z każdym. Są też nad wyraz wrażliwe - chętnie pomogą koleżance czy potrzebującym. Agnieszka - edukacja Agnieszka to osoba uparta. Dąży do zrealizowania wyznaczonych celów. To osoba, która świetnie sprawdzi się w roli lidera. Nie pozwoli, aby ktoś inny narzucił jej swoje zdanie. Uwielbia prace zespołowe - to wiąże się z jej naturalną otwartością i łatwością nawiązywania kontaktów. Niestety, wszelkie niepowodzenia dość głęboko i długo przeżywa. Potrafi jednak uczyć się na błędach i wyciągać trafne wnioski. Pomimo przeciwności jest niezwykle odpowiedzialna, a także samodzielna. Agnieszka - rodzina i miłość Agnieszki w relacjach rodzinnych są bardzo powściągliwe. Co ciekawe, wiele z nich nie wychodzi za mąż. Posiadaczki tego imienia mają niezwykły urok osobisty, dlatego przyciągają wielu mężczyzn. Agnieszka będzie poszukiwała wybranka aktywnego, który obróci jej życie do góry nogami. W związku jest lojalna i ciepła. Agnieszki często zostają świetnymi gospodyniami domowymi, jednak starają się zaznaczyć swoją niezależność. Agnieszka - predyspozycje zawodowe Agnieszka to osoba uparta, dążąca do postawionych sobie celów. Potrafi pokonywać napotkane przeszkody i przeciwności losu, jednak dość głęboko przeżywa niepowodzenia. Uwielbia zdobywać nową wiedzę, ma niezwykle chłonny umysł. Bardzo ceni sobie odpowiedzialność i skrupulatne podejście do tematu. Pomimo to boi się nagłych zmian i ryzyka. Agnieszka świetnie zna swoje umiejętności i możliwości, dlatego bardzo rzadko podejmuje się zadań niemożliwych do zrealizowania. Świetnie sprawdzi się w roli handlowca, marketingowca czy dziennikarki. Znane Agnieszki Agnieszka to bardzo popularne imię. Jest chętnie wybierane w Polsce i za granicą. Nic dziwnego, że wśród noszących je osób znajdziemy wiele celebrytek. Przykładem są słynne aktorki: Agnieszka Kotlarska, Agnieszka Dygant czy Agnieszka Fitkau. Warto zwrócić uwagę także na popularne piosenkarki - Agnieszkę Chylińską czy Agnethę Fältskog. Inne osoby o tym imieniu to: Agnieszka Osiecka, poetka i autorka tekstów, reżyserka Agnieszka Holland czy tenisistka Agnieszka Radwańska. Agnieszka w innych językach Imię Agnieszka jest popularne nie tylko w Polsce. Jego odpowiedniki są najbardziej znane w języku angielskim - Agnes, Inez czy Nessy. Forma francuska to Agnès. Bardzo podobnie imię brzmi w języku węgierskim (Ágnes) oraz w bułgarskim (Agnesa). Agnieszka funkcjonuje także w innych językach: Agnes - j. duński; Anežka - j. czeski; Agnes - j. niemiecki; Ines - j. hiszpański; Agni - j. rumuński; Agnese - j. włoski; Agnesa - j. słowacki; Aguniesika - j. japoński; Agenieshika 阿格聂什卡 - j. chiński; Ignez - j. portugalski; Agneta - j. szwedzki. Agnieszka - patroni To imię nosiła święta Agnieszka Rzymska, męczennica, która została spalona na stosie 21 stycznia 304 roku w wieku 12 lat. To patronka dzieci. Symbolizuje także niewinność. Warto wspomnieć o św. Agnieszce z Pragi, która jest założycielką klasztoru klarysek, działającego na terenie całej Europy. Omawiane imię ma także patronkę w postaci św. Agnieszki z Asyżu, która razem z siostrą, św. Klarą, założyła zakon Ubogie Panie, który później przemianował się na klasztor klarysek. Przysłowia i cytaty z imieniem Agnieszka Najpopularniejszym przysłowiem związanym z imieniem Agnieszka jest: „Dobra Agnieszka, kto z nią nie mieszka”. W kulturze można znaleźć bardzo dużo ciekawych powiedzeń związanych z tym imieniem. Świetnym przykładem jest przysłowie nawiązujące do chrześcijaństwa „Na świętą Agnieszkę wychodzi woda na ścieżkę”. Warto wspomnieć także o powiedzeniach: „Agnieszka, kiedy nie zła, głupia”, „Agnieszka li łaskawa, wkrótce w polu zabawa”, „Na święto Agnieszki wiedlą szynki, jedzą kiszki” czy „Skromna jak święta Agnieszka, a diabeł w niej mieszka”. Ciekawostki na temat imienia Agnieszka Agnieszka pojawia się w corocznych rankingach imion nadawanych dziewczynkom. Sprzyjającą planetą Agnieszki jest Merkury, a przychylnym dniem - sobota. Najczęstszymi znakami zodiaku osób o tym imieniu są Wodnik oraz Waga. Agnieszka - szczęśliwa liczba Agnieszka to numerologiczna 3. Takie osoby są niezwykle towarzyskie i otwarte na zawieranie nowych znajomości. Co więcej, trójki są nadzwyczaj ciekawe świata - uwielbiają podróżować, poszerzać swoje horyzonty. Są inteligentne i lubią zdobywać nową wiedzę. Potrafią okazywać emocje, a także są uduchowione. Agnieszka jako numerologiczna trójka jest spontaniczną i energiczną osobą, która nie boi się zachowań brawurowych. Kobiety o tym imieniu żyją chwilą, a każdy moment odpowiednio celebrują. Agnieszka - szczęśliwy kamień Kamienie szlachetne są dobierane do człowieka nie tylko ze względu na imię, ale także znak zodiaku czy numerologię. Szczęśliwymi kamieniami Agnieszki są ametyst i cytryn. Ten pierwszy ma wyjątkowe znaczenie - jest związany z czystością duchową. Chroni posiadaczkę przed złymi i nieszczerymi intencjami. Co ciekawe, jest polecany osobom, które nie kontrolują swojego gniewu. Cytryn z kolei jest kamieniem, który niweluje złą energię. Stymuluje kreatywność, a także sprzyja samodoskonaleniu się. Pomaga podejmować trudne i ryzykowne decyzje. Agnieszka - szczęśliwy kolor Szczęśliwy kolor Agnieszki to liliowy. Jest kojarzony z bogactwem, dochodowością i szlachetnością. Symbolizuje osoby niezależne, wrażliwe i kreatywne.